Poezja wiersze opowiadania podyskutuj

sebolpittbull

Wiersz do przyjaciółki

To jest ten czas kiedy smutek w głowie eksploduje.
Nie ważne co robie kim jestem, ważne jak myślę i co czuje.
Rozmowy z tobą dziwnie na mnie działają.
Dziwnie , bo od środka mnie zmieniają.
Kiedy zdołowałem sie i to zawładneło mym umysłem.
Gdy nie wiedząc jak mam żyć, pogłębiałem w sercu bliznę.
Ty pomogłaś mi zrozumieć, nauczyłaś dalej żyć.
Dzięki tobie zrozumiałem że najlepiej sobą być.
Dzięki tobie moja dusza do ciała powróciła.
Niepozorna Hanka ,w sercu mym lód rozpuściła.
Dziękuję ci naprawde , z serca całego.
Boga wychwalam za przyjaciela takiego.
To ty mi drog wskazałaś ,niczym dzieciakowi zbłąkanemu.
Kiedy w smutku tonełem , dostarczałaś rozmową tlenu.
Dobrze wiesz , że pomogłaś jak nikt inny.
wkońcu zrozumiałem żę potrafię być też silnny.
Nasza przyjażń , w dobrą strone mnie pokierowała.
Jesteś zapalnikem ,tej bomby która eksplodowałą.
Rozmowy z tobą zawsze pozytywnie odbierałem.
To co nas łączy , włąśnie przyjaźnią nazwałem.

asiaiasisis · Gość

ciekawe czy ona tez traktowala to jak przyjazn..