Poezja wiersze opowiadania podyskutuj

iwka · Gość

ORSZAK

Kto mknie wśród rannej szarości?
To leci orszak,a w nim kwiat polskości.
Na pokładzie jest państwowa elita,
prezydent z żoną,prezydencka świta.
Są senatorzy,biskupi,posłowie
prezesi urzędów i generałowie,
to orszak pełen jest znakomitości,
lecących na wschód,na uroczystości.

W dole stary las,gąszcz drzew skryty we mgle,
drzew pogrążonych w zadumie ,we śnie.
Drzew co widziały jak giną tysiące,
co widział tłumy na śmierć idące.
Pamiętają te cierpienia bez miary,
te dni,gdy palono sztandary.
Widziały to i strzegą tajemnicy,
katyńskie lasy,wieczni żałobnicy.

Orszak leci nad ziemią splamioną krwią,
i łaknącej krwi,nienasyconej wciąż.
Lecą w gęstej mgle,pozbawieni wzroku,
chwyceni przez pnącza znikają w mroku.
By przepaść w ziemi o barwie czerwonej,
by spłonąć w burzy szkarłatnych płomieni.
By uczcić pamięć w okrągłą rocznicę,
by w sercach i głowie było wyryte.