Poezja wiersze opowiadania podyskutuj

Dawid · Gość

Siedzę w ciemności ,siedzę w mroku z płuc wciąż wydycham nie pokój ,
Boje się o to żeby nie obrócić się w popiół ,czuje jak bym przed tym zażył opium.
Ta szara rzeczywistość mnie przygnębia, to ze pozostawię po sobie tylko resztki węgla,
Moja przyszłości jest już przeklęta , a diabeł cieszy się gdy na szyi zaciska mi się pętla .
Myślę o tym co zrobiłem , co dobrego w swoim życiu uczyniłem , czy kogoś zraniłem? ,
Tak myśli kłębią się w mojej Glowie , i nigdy nikt się o nich nie dowie.
Meczy mnie już ten świat, najchętniej położył bym się i już nigdy nie chciał wstać ,
Lecz nie mam w sobie na tyle odwagi i nie skocze z okna by się zabić.