Poezja wiersze opowiadania podyskutuj

mirab56

Gdy w noc kwietniową ze snu zerwani,
a w gardle grzęzły rozpaczy słowa
Ty wciąż byłaś z nami Najjaśniejsza Pani,
Matuchno nasza i Niebios Królowo.

Byłaś z nami w wagonie pod strażą Moskala,
płakałaś rzewnie nad naszą niedolą.
Żegnaliśmy z Tobą dom co się oddalał,
a wróg nas obdarzył tą straszną niewolą.

Byłaś w ziemiance w ciemności i chłodzie,
w dalekim stepie, hen na poniewierce.
Cierpiałaś z nami w ciężkiej pracy, głodzie
i wciąż było przy nas Twe Matczyne serce.

VenTo

Wiersz ciekawy spojny, sylabiczny .Dobra robota. 8/10