 Wysłany: Sob 18:03, 08 Wrz 2007 Temat postu: |
|
| Witaj widzę ze twoje białe wiersze są bardzo dosłowne obrazowe może trochę za bardzo ale mnie sie podobają oddały twoją dusze przelane zostało w nie cale cierpienie niezrozumienie i bul który odczułeś prawie moglem poczuć sie w twojej sytuacji
pośle ci jeden z moich wierszy który spotkał sie z ostrą krytykom jako że jest z byt dosłowny. Mgła Dniu dzisiejszy dniu wspaniały, słońcem świat zlałeś cały, Poranka tego, ptak skrzydeł swych trzepotem, oznajmił wiosnę i nie obchodzi go już co będzie potem. Tylko teraz tylko tu, każdego na wskroś widzę znów, wszyscy są tam szczęśliwi, czasem troszkę tez leniwi. Niech ten piękny świat nie zginie, niech to piękno wciąż tam żyje. Ten dzień ten słoneczny, ten piękny, ten tak wspaniały dla mnie mgłom i chmurami przykryty został cały. Już nie widzę tego słońca, już te ptaki odleciały, a me oczy, na świat patrzeć przestały. A to szczecie wciąż tu jest, wciąż otacza zewsząd mnie, lecz nie widzę go już w sobie, czytasz to? To sprawdź czy jest w tobie? M. ... |
|
| Wysłany: Wto 10:54, 04 Wrz 2007 Temat postu: do krytyki |
|
| od pewnego czasu pisze ale nie wiem jakie to jest jakościowo a opinie znajomych wiadomo będa pochlebne jak to znajomi więc zamieszcze tutaj trzy próbki tego co napisałam w przeciągu ostatniego półrocza
"ta która nigdy nie śpi" obudził mnie bezgłośny niemy krzyk mnie samej siedziałam skulona w kącie patrzyłam się na siebie i czułam odraze... z otwartych ust wypełzła zimna żaba za nia popłynąl strumień mroku z otwartych ran tryskała gorzka krew na szyi stalowa obroża z oczu kamienie zamiast łez wsunęła dłoń w swoją pierś jak w głeboka kieszeń wyjęła serce i rzuciła mi nim w twarz potem rozgniotła obcasem szpilki i zostawiła jak bezdomnego psa "tęsknota" widzę cię we włosach wiatru czuję dotyk warg w ramionach deszczu czuję twój zapach w uśmiechu słońca grunt pod nogami przypomina mi że mam przestać marzyć przestać tańczyć nago nocą i nie jeść snów i nie przepijać ich goryczą samotnych poranków i nie uczyć się życia ze skrzydeł kruka kociej źrenicy "Główka maku" Cisza... Czarna, gęsta, wdziera się w serce wgryza do krwi słodko słonej mazi uczuć sama... ze szczerniałymi skrzydłami wiara już nie wystarcza słowo nic nie warte sen... nie ma go znów przyjdzie z niechęcią rankiem umęczone ciało łka nie powstrzymam łez wyżerają jak kwas żleby na moim policzku dusza hula w przestworzach opuściła ciało bo już nie ma nadziei że zacznie normalnie znowu żyć zawieszona miedzy snem a jawa krążę bezsensu DLACZEGO?? zgnieciono mi serce jak główkę maku rozsypało się po świecie nie ma już nikogo kto je pozbiera zawiści oszczędź mnie albo zabij ale raz nie wbijaj noża w rozjątrzona ranę Czy taka jest kara za nie była już miłość?? Czy taka jest kara za wyrozumiałość?? Czy prośba przyjaźni to tak dużo?? |
|